Anywhere But Here

 

Tja. Zo zit je nog in een emotionele rollercoaster die je tijdens het Pim Koopman Tribute Concert alle denkbare hoeken van Paradiso laat zien. Een kolkende zaal die tot de nok toe gevuld was met fans die ook niet wisten of ze moesten huilen of lachen- en zo ben je, amper een paar maanden later, opgeladen met hervonden energie bezig aan het nieuwe Kayak album. Een album, waaraan je tijdens dat concert nog niet eens durfde te denken.

 

Hoezeer we er ook tegenop zagen, het PKT Concert heeft louterend gewerkt. Zeker op mij. De andere groepsleden hadden al een tijdje het gevoel, dat ze verder wilden. Ik kon niet voorbij dat concert denken, dat als een berg steeds maar hoger leek te worden naarmate we er dichterbij kwamen- maar toen we eenmaal over de top waren en er uitzicht bleek te zijn aan de andere kant, veranderde er iets. En of het zo moest zijn, weet ik niet- ik geloof weliswaar in de vrije wil maar een zekere lotsbestemming valt bijna niet te ontkennen- de man die Pim's plaats innam, Hans Eijkenaar, deed dat op zo'n muzikale en respectvolle manier dat het eigenlijk niet anders kon, dan dat we met hem verder zouden gaan- even aangenomen natuurlijk dat hij daar zin in en tijd voor zou hebben.

 

Het eerste bleek toen ik hem dat in december vroeg, meteen het geval te zijn- en het tweede na enig passen en meten ook. Ik vond dat een eer- een van de beste drummers die er op twee benen rondloopt, die zelf zei vereerd te zijn dat hij gevraagd werd. En vanaf dat moment zijn de zaken eigenlijk in een soort stroomversnelling terechtgekomen. We gingen door met Kayak, en zouden in de loop van het jaar een nieuw album opnemen- gevolgd door een tournee, waarvan we alleen nog niet wisten in welke vorm die zou worden georganiseerd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Echt haast had dat allemaal niet, we waren van plan om zo begin volgend jaar iets in de richting van optredens te gaan doen, en de rest van 2011 eens rustig te besteden aan de opnames van een nieuw album. Ja, natuurlijk. Ik had beter moeten weten: bij Kayak gaat namelijk zelden iets volgens plan. Zo bleek Edward al, precies in de beoogde periode van 2012, zijn toezeggingen te hebben gedaan aan een ander project waarnaast weinig tot geen tijd overbleef voor Kayak. En als je iets toezegt, moet je dat ook nakomen- dus moest er iets op bedacht worden. De voor de hand liggende optie was om in het najaar 2012 verder te gaan...maar dat was wel pas over anderhalf jaar. Dat was wel erg lang wachten. En daarom kozen we ervoor om alles dan maar te verplaatsen naar najaar...2011. Dit najaar dus. Oke...eh...?

 

Was er dan al genoeg materiaal voor een nieuw album? Ja en nee natuurlijk. Een auteur (in dit geval componist of tekstschrijver) heeft altijd 'iets liggen'. Een la, halfvol onafgemaakte ideetjes of soms hele songs, die er op de een of andere manier nog niet aan toe waren, om uitgewerkt of opgenomen te worden. Maar nadat het besluit was genomen om eenmaal door te gaan, leek het of al die losse eindjes ineens aan elkaar konden worden geknoopt, om vervolgens te zorgen voor een knetterende lading inspiratie voor een heleboel verse nummers waarvan ik niet had gedacht dat die ooit nog het levenslicht zouden aanschouwen. Kortom- er bleek eigenlijk eind februari al zo'n beetje genoeg materiaal te zijn om een album te gaan maken.

 

Ik stond er echter, voor wat betreft de productie daarvan, sinds de dood van Pim in dat opzicht helaas wel alleen voor. Daar zag ik nogal tegenop. Iedereen weet dat we als componisten voornamelijk los van elkaar opereerden, maar mijn productionele klankbord en tegenspeler, de man met het grote hart, de gouden oren en de enthousiaste verhalen, die waren we kwijt. Dat los je niet zo een-twee-drie op binnen de band. En ik kende, na zo'n langdurige samenwerking, natuurlijk zo gauw ook niet iemand van daarbuiten die Pim's positie ook tot tevredenheid van de rest min of meer zou kunnen overnemen. Tot Hans Eijkenaar in beeld kwam. Dat was 'ie natuurlijk al, maar ik had Hans altijd alleen als drummer gevolgd. 'Eijk' bleek echter nog ontzettend veel meer te kunnen en toen we een middagje bij hem kwamen bomen over de wederzijdse mogelijkheden, bleek hij producties te hebben gedaan waar Irene en ik behoorlijk van onder de indruk waren. Vice versa was Hans erg enthousiast over het nieuwe repertoire, en zo mondde dat middagje verrassend uit in een nieuwe samenwerking waar ik hoge verwachtingen van heb: Hans kwam met productionele ideeen en gaat het nieuwe album mixen.

 

Inmiddels zijn we, geloof het of niet, zelfs al zo'n beetje klaar met de opnames. We hebben met z’n allen, onder moeilijke omstandigheden, een nieuwe stap gezet. We zijn er aan begonnen, zonder echt te weten hoe het zou uitpakken- we hebben Pim tenslotte nog steeds in ons hoofd en op ons netvlies. Deze CD dragen we natuurlijk aan hem op. En zou er een hiernamaals bestaan, dan weet ik zeker dat ‘ie over onze schouder meekijkt en af en toe een tip geeft. Ik ben ontzettend blij met de manier waarop iedereen- binnen en buiten de band- weer zijn of haar unieke, geweldige bijdrage heeft geleverd aan het nieuwe album. Wat is het toch een voorrecht om te mogen werken met al die toegewijde talenten die het beste van zichzelf geven, die hun emoties en vakmanschap durven en kunnen combineren- en dat ik daar dan liedjes voor mag schrijven!

 

Even terug naar het mixen- durf je dat wel aan iemand anders over te laten, Ton, zo zonder een oogje in het zeil te houden? Jazeker. O, het gaat vast anders klinken dan 'vroegah', maar Kayak is nu eenmaal een band van veranderingen en heeft altijd anders geklonken dan 'vroegah'. Na niet minder dan achttien bandleden in de gelederen te hebben gehad, kijk ik in dat opzicht nergens meer van op, en ik neem aan de fans inmiddels ook niet. Bovendien houd ik wel degelijk een oogje in het zeil. Met het vorige album deden we het namelijk al zo. Ook toen waren Irene en ik niet in Nederland- wij vertoeven 's zomers nu eenmaal zo lang mogelijk elders, Anywhere But Here zeg maar- en hielden Pim en ik via telefoon, e-mail en mp3-tjes contact over de vorderingen ter plekke. Dan riep ik af en toe iets terug van: meer gitaar, of minder galm- maar ook zonder die opmerkingen had Nico Outhuysen, (zowel geluidstechnicus van verschillende Kayak-albums als drummer van de Kast) de klus waarschijnlijk ook prima geklaard.

 

Het klinkt misschien vreemd uit de mond van iemand die al zoveel platen heeft gemaakt, maar het mixen van de muziek is voor mij een noodzakelijk kwaad. Je moet wel, want anders komt er nooit een album, maar het bedenken en opbouwen van een nummer, daar ligt in wezen mijn hart. Bij het mixen, juist waar Pim er lol in begon te krijgen, heb ik vaak zoiets van: hebben we wel alles? Niks vergeten? Geen crashende computers, vallende harde schijven of mysterieus verdwenen audio-bestanden? Is het allemaal goed genoeg? Waren de demo’s niet leuker? Redden we het binnen de tijd? En dus vooral: mag ik nu weg? Nou, dat mag nu, want Hans maakt het af.

 

Nog wat losse flodders: begin dit jaar hebben we ook een nieuw boekingskantoor in de arm genomen, Principle Agency in Sneek, dat er meteen enthousiast tegenaan ging en binnen enkele weken met een prima tour voor de dag kwam. De serie concerten begint op 7 oktober in Dordrecht en eindigt op 11 december te Breda. We hopen en verwachten binnenkort nog wel enkele aanvullingen te kunnen melden.

 

Tot slot hebben we sinds februari zelfs een heuse eigen webshop, waardoor we in ieder geval voorlopig de directe verkoop in eigen hand houden. Wat ik maar wil zeggen: iedereen die het nieuwe album mee wil helpen financieren (Kayak is nog steeds geen vetpot, dat mag duidelijk zijn) en er vertrouwen in heeft dat we muzikaal altijd nog iets te bieden hebben, bezoek de webshop van Kayakonline en bestel 'Anywhere But Here' alvast. Hoort zegt het voort, en help Kayak de zomer door!

Ton

PS: De songtitels zijn bekend, en het zegt natuurlijk allemaal nog niks- maar in verband met de voorpret is hier alvast het lijstje:

 

• Anywhere But Here

• Credible Lie

• Life Is Good

• Hunter And Prey

• Messinian Skies

• Bang

• In Between Tides

• Most Underrated Band in the World

• Over You

• Wherever She Goes

• Passing Cloud

• Demon In Her Eyes

• Behind the Scenes

• November Morning